Mutluyuz, evet
ama kimseye anlatacak bir hikâyemiz yok.
Ne büyük tesadüfler,
ne dramatik karşılaşmalar.
Sadece bir gün başladık
aynı sessizliğe bakmaya.
Gözlerin beni yakmadı,
sadece ısıttı.
Dokunuşun bir devrim yaratmadı,
sadece ellerimi unutturdu bana.
Çünkü artık sen tuttukça,
ellerim bana ait değil.
Bu aşk,
görülmeyen bir çekmeceye saklanan
küçük bir mektup gibi.
Kimse okumaz belki,
ama biz her gün aynı satırlara uyanırız.
Ve evet:
Yaşamın kendisi,
mutluluk bazen bu kadar sakindir.
Aşk
Kayıt Tarihi : 4.4.2025 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!