‘’O zaman’a kadar.’’ diyor, incecik sesli kadın. Sesi tatlı yumuşak.
Sevinç var içinde bacakları titriyor, her şeyi eritiyor içinde.
Mevsimler geçse de değişmiyor, güçlülügü, kendi öz şarkısı var içinde.
Sonunu bekliyor her zaman acelesi yok. Hayalleri de var.
Kuzey denizine gitmek gibi.
Uykusuzluğu var, ağlamıyor, gülmüyor da.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
sadece mutluyumdur belki ile yetiniyor ...... ilginc bir anlatim...... ama guzel ve dusundurucu... yuregunuze saglik
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta