‘’O zaman’a kadar.’’ diyor, incecik sesli kadın. Sesi tatlı yumuşak.
Sevinç var içinde bacakları titriyor, her şeyi eritiyor içinde.
Mevsimler geçse de değişmiyor, güçlülügü, kendi öz şarkısı var içinde.
Sonunu bekliyor her zaman acelesi yok. Hayalleri de var.
Kuzey denizine gitmek gibi.
Uykusuzluğu var, ağlamıyor, gülmüyor da.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




sadece mutluyumdur belki ile yetiniyor ...... ilginc bir anlatim...... ama guzel ve dusundurucu... yuregunuze saglik
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta