20-12-1962 - Hala Yaşamaya Çalışıyor
Uzun bir koridor,kapıları kilitli,
Camların pek çoğu yok,pencereler demirli,
Belki soğuk belki zor; Çoğuna hücre belki,
İster inan ister inanma,Ben hücremde mutluyum.
Diniyor dışarıda,beni bekleyen sıkıntılar,
Her birisi uzakta,Beni benden alanlar,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,