O kadar hızlı koşar ki insan, yolun kendisine açmış olduğu hazineleri ve işaretleri fark edemez. Yol, küçük bir ânın büyük ve anlamlı bir tezâhürüdür. Yakalamaya çalıştığında insanı anlamsızlık rüzgârına savurur. Ta ki yavaşladığında hakîkât desenlerini, âlemin ritmini en yalın bir şekilde gösterir ve ruhunun derinliklerinde hissettirir. O ân yaşam parıltılı bir şölen hâline dönüşür. Ân'a teslim olan insanın ışıltısıdır bu...
Mutluluk;
Gölgeleri savurup, ân'a nüfuz etmiş, hakîkât denizine ulaşmış insanın resmidir. İçindeki insanla, anneyle, çocukla, eşyayla, kavgayla, ıstırapla, âlemle, Yaratıcı ile barışmış insanın var oluş serüveni, kutlu bir yürüyüşüdür mutluluk.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta