Mutluluk Şiiri - Sibel Kılıç Sevdayeli

Bir karelik hatırandı
yıllarca bakıp durduğum
sadece bir
Eylülü taktığın gözlerini ezber ettim
bir de ellerini
Limon çiçeği yanakların titretti içerimi
bozuk olan zamandı seni ayartan
sonra dudaklarında öptüm hazanı
ıslandım tepeden tırnağa

ıhlamurlar yapraklarını döktü
gömdüm düşlerime üşüyen bedenimi

geceler gardiyan oldu
gülüşlerini hapsettiğim gözlerime

karanlığı örtündüm çaresizce üzerime
razıyken ölmeye
geçmez dediklerim geçti bir bir

sonsuzluk kadar toprak
sonsuzluk kadar gökyüzü
sevgi vefa vuslat
hepsi umutla beklediklerim
mutluluk diyorum
uzak dursalar da
sarmasam da
özlediğim sevdiklerim….