Mutluluk Şiiri - İzzettin Dönmez

Gözüm ısırıyor,sizi bir yerde,
İsmini ortaya koyamıyorum.
Endamın,kokun yabancı değil,
İsmini ortaya koyamıyorum.

Aklımı karıştı,yaşlandım mı ben?
Gidişim mi yanlış eğri mi dümen,
Hadi ben unuttum söyler misin sen?
İsmini ortaya koyamıyorum.

Gözle kulak tanımayı başarır,
Unutulanların gözü yaşarır,
Azimle yol alan hedefe varır,
İsmini ortaya koyamıyorum.

Bir ipucu versen umudum olur,
Un ekmek olmaya onca yoğrulur,
Seven sevdiğini sesiyle bulur,
İsmini ortaya koyamıyorum.

Hüzünler çoğaldı yanılttı beni,
Unutkanlık yaşlılığa gebe mi?
Söylemedin gitti sensin sebebi,
İsmini ortaya koyamıyorum.

Sen hem var hem yok o değimlisin?
Devamlı kaçarsın hiç çıkmaz sesin,
Hatırladım şimdi mutluluk sensin;
Yakalayıp seni doyamıyorum.