Mutluluk sevmektir,
Bir sıcak ekmeğin kokusu,
Fırından yeni çıkmış…
Kocaman bir kahkaha,
Minicik bir bedenden savrulan,
Kulakları yırtarcasına mutlu…
Anamın gül yüzü sabahları,
Karşılıksız, sevgi kokan gözler…
İllâ bir kadın mı gerek
Sevgi için, ya da erkek mi?
Yol verdiğim yayanın selamı,
Eğip te başını hafifçe önüne…
Sevgi işte bu, Var mı ötesi…
Ne beklerim hayattan daha,
Aldıklarından vazgeçtim..
Yağmurun sesini özledim,
Gecenin sessizliğini kovan…
Bir bebeğin ipeksi parmaklarını,
Sımsıkı saran,
Bırakma diyen ellerimi…
Bir de Ege’de akşamüstlerini,
Güneşin saatlerce direnişini,
Ufku beklercesine…
Var mı bunun ötesi,
Var mı fazlası?
Sevgi işte bu.
Gökkuşağının altından geçmek,
Geçip te dilek tutmak .
Bir yağmur damlası,
Yüzüme çarpan,
Damlacığın yüreğinde yolculuk,
Hayatımın sonrasına…
Ne beklerim hayattan daha,
Aldıklarından vazgeçtim…
Varsın, fazlası onun olsun…
Metin Egeli
Kayıt Tarihi : 13.1.2019 19:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yirmiüç Şubat 2008

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!