Mutluluk Şiiri - Koral Sarıoğlu

Bir gülüş yeter bazen, güneşi doğurur.
İçten bir söz, kalplerde yankı bulur.
Küçük bir umut, koca dağları deler.
Mutluluk gönülde sessizce süzülür.

Ne malda ne mülkte saklı gerçekte,
Bir dost selamında, bir çay sohbetinde,
Bazen bir çocuğun masum gözlerinde,
Bazen de rüzgarda, bir sonbahar gülüşünde.

Arama uzaklarda, sende başlar her şey.
Bir tebessümle açılır her düşey.
Kalbini dinlersen, duyarsın o sesi:
Mutluluk hep vardı, sen fark edememiştin belki.

Bir bakışla dünyayı değiştirir mutluluk,
Bir dokunuşla her şey yeniden kurulur,
Öyle ince, öyle hafif ki bu mutluluk,
İçindeki huzurla sessizce yoğrulur.