Mutluluk Şiiri - Yusuf Aksoy

Ben aşkı anlatmayı pek beceremem
İçinde mutluluk olan hiçbir şeyi beceremem
Nasıl yapılır nasıl olur inan hiç bilemem
İyi olsun diye yaptığım her tercihte kötüyü bulurum
Aslında tabiri caizse bütün durum bu
Ben ne sevmeyi becerebilmiş ne mutluluğu yakalayabilmiş değilim
Yetiştiğim topraklarda bir kanun vardı ben onu bilir ona inanırdım
Sen toprağa ne verirsen o da sana onun karşılığını verirdi
Âdemoğlu da toprak değil miydi? Ben öyle biliyordum.
Emek, sevgi ve kıymet verdim bütün verebileceklerim zaten bu kadardı
Karşılığında fazlasını da istemedim, hiçbir zaman.
Ne emeğimin karşılığını ne de sevgimin bir değerini görmedim
Varsın görmeyeyim olsun.
Bir çift göze âşık olup hakkını verebilmiş olmanın mutluluğu
Belki de benim ve benim gibilerin yaşayabileceği
En yüksek seviyesidir, mutluluğun.