Sebepsiz boş yere yâşarken
Tutuverir elinden koşarken
En iyisi bumu hayat dedirten
Açı verir çiçekler sen gülerken
NiçiN yaşıyorum ben,derken
Bir ışık olur
Karanlık köşelerde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta