Mutluluğun Soluk Resmi Şiiri - Ümit Turhan

Bir dosta uğramışsın, haberim de var gerçi;
Hal hatırdan sonra, benden bahsetmiş sana,
Biraz abartıp da övünce beni,
Sorumsuzdu demişsin, ama iyiydi içi.

Çok zaman geçti unutmuştur demişsin,
Bozuntuya vermemiş; tabi demiş unuttu,
Evlendi senden sonra, karısıyla çok mutlu,
Hatta demiş; karısına bir de hizmetçi tuttu.

Eski Ümit yok artık, gezmiyor sağda solda,
Baba oldu şimdi, nasıl gezsin ki zaten,
Çocuklarıyla meşgul her gün parkta oyun da,
Kimseyi de anmıyor unutmuştur gerçekten.

Öyle bir mutluluk resmi çizmiş ki sana,
Pek inanır gibi bakmadı dedi.
Kim inanır ki senin unuttuğuna
Yalanı mı gözümden okudu dedi.

Unutmadım evet.. ama sana yazmadım,
Sen hak edilmeyen ömür gibiydin.
Gülüşünü, kahkahanı senden çalmadım,
Mutlu olacağını görür gibiydim.

Dört yaşına bastı küçük kızın dün,
Saçlarını senden almış, sarı papatya,
O mutluluk resmini ben orda gördüm,
Gülistan mahallesi, malûm sokakta.