Öğretmenim tahtaya kaldırdı.
Mutluluğun formülünü yaz dedi...
''Safiye'' yazıp yanına kalp çizdim!
Bilmiyorum herkes neden güldü?
Öğretmenim, anlamış olmalıydı!
Bana haydi uzat elini bakıyım dedi.
Cetveli, gülerek avucuma indiriverdi.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta