Mutluluğa Sen Kala Şiiri - Hakan Öztürk 3

Koşuşan bulutlar vedası olmuş yağmurun
Şehirlerim ıslak dünden beri
Güneş doğsun artık
Kalan sabrım; son umudum.
Mutluluğa yakınlığımla bilinirim hep
Değilim bilirim.
Delinin biriyim de!
Yer arıyorum yalnızlığa
Herhangi bir şarkıda,
Belki bir fincan çayda..

Sensizliği attım zamandan
Korktum.
Aşkı sen geçe durdu
Bence buydu zamanı
Sen geldin sensizliğim uyudu.

Ve kayboldu bulutlar,
Güneş doğdu artık
Az evvel İstanbul'u yaşadım sen sanıp
Denizlerine dalıp, hayallerimi alıp
Oksijenini teninden alan bir balıktım..

Her şey mi tabiatta seni anlatır?
Ağaç, toprak, güneş, hava..
Yüzüne her baktığımda
Gerçek olur tüm manzara..
Ve gözlerin doğar her sabah
Mutluluğa sen kala..