Yüreğim İstanbul, gözlerin Şahi,
Surları yıktıkça mutlu oldun mu?
Hasretin açtığı yarama dahi,
Tuzları ektikçe mutlu oldun mu?
İlkleri getirdin son zamanıma,
Kurşundan sözlerin işler kanıma,
Yaktığın ateşle boz dumanıma,
Uzaktan baktıkça mutlu oldun mu?
Adımı resmettin kırık aynaya,
Ben Hicaz’a gittim, sen Ukrayna’ya.
Çatlatan dostlarla güle oynaya,
Karşıma çıktıkça mutlu oldun mu?
İkimiz konuktuk muhabbet hana,
Hasretin mayası karıştı kana.
Yıkılmış bir hayat getirdim sana,
Boynumu büktükçe mutlu oldun mu?
Ağlayan bülbüller ararken gonca
Ektiğim güllerden yeşerdi yonca,
Başımdan aşağı boylu boyunca,
Kezzabı döktükçe mutlu oldun mu?
Kaşların alnıma kader yazarken,
Sürdüğün merhemle yaram azarken,
Sen yaban ellerle gezip tozarken,
İçimi çektikçe mutlu oldun mu?
Seveni mahvetmek en ucuz hüner,
Sevdanın yangını mezarda söner.
Bahçende büyüdü bir ulu çınar,
Kökünden söktükçe mutlu oldun mu?
Kayıt Tarihi : 7.2.2015 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (10)