Mutlu Fikri Şiiri - Fikri Demir

​Mut'un esintisiyle doğdu bir fidandı,
Adı Fikri, kalbi şiirle sulandı.
Yıl onyedi dokuz elli beş, eylül ayında,
Bir yetenek yeşerdi, bereketli toprağında.

​Katip oldu, evrakla geçti ömrü,
Her harfte saklıydı gönlünün şiiri.
İki bin yılı geldi, bitmişti mesaisi,
Şimdi sıra gönlünün sonsuz sevdası.

​Parmaklarında kabak kemanenin teli,
Tellerde dolaşır Mut'un rüzgârı, seli.
Ne nota bilir, ne kitap, ne kural,
Duygusu neyse, o olur enstrümantal.

​Sözleri dökülür, besteye dönüşür,
Her bir dizesiyle gönüllere üşüşür.
Klarnet hariç her enstrümanla dost,
Ruhunda müziğin alevi bir post.

​Evli, üç çocuk babası, mutlu bir yuvası,
Mahlası da Mutlu Fikri, bu onun rüyası.
Toplu Sokak'ta yazar, çalar, besteler,
Mut'un semalarında yankılanır eserler.

Mutlu Fikri
Fikri Demir
Mut/Mersin.