İnsan için hiçbir şey kazanılmış değildir
Ne gücü ne zaafı ne kalbi Ve kollarını açmayı
Düşündüğünde bir haçın gölgesi olur gölgesi
Ve mutluluğunu kucaklamak istediğinde ezer onu
Hayatı garip ve acılı tezatlardan ibarettir
Mutlu aşk yoktur
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta