Mutlu Alkan Şiirleri - Şair Mutlu Alkan

İğne deliğinden öküz geçer mi?
Kanadı var diye balık uçar mı?
Çölün ortasında çiçek açar mı?
Çınarlar bile alttan alta çürüyor

Cehalet dediğin nur saçar mı?

Elinden tutmazsak eğer öksüzün yetimin
Sormazsak halini, durumunu kimsesizin
Yüreklerine dokunmazsak sevdiklerimizin
Adı bayram olur tadı bayram olmaz o zaman

Günahın batağından eğer ki çıkamıyorsak

Gönlüm söz söylemek ister dolmuş,
Ah be dostum gel seninle oturup dertleşelim
Konuşmaz, konuşamaz dilim lâl olmuş
Saatlerce ağlayıp, iç dökelim, hasret giderelim

Kalp kırık, gönül yorgun ve de yolcu bıkkın,

İman tek parça, yürekte zerre dahi fire yok
Müslümana Cennet vaadi var da kâfire yok
Her ölüme sebep var, hiçbir ölüme çare yok
Ölümü dert bilenin derdine bir derman yok

Ufukta ışık var, doğmuyor güneş nedendir

Ah gece, dön artık sabaha
Hastalar şifa bulacaksa
Ağlayan çocuklar
Eğer ki susacaksa

Ah gece, karanlığınla kaybol

Gurbet artık son sözüm bu; bırak artık yakamı
Ömrüm geçti kollarında, onlarca yıl bu şakamı
Sende ölüm gelirse, söyle kim toplasın arkamı
Gardaşım yok bacım yok gurbet elde neyleyim

Hasta olsam bulunmaz kimse, götüren olmaz hekime

Zaman, akıp gidiyor, beklemeden ve bir ân bile durmadan
Çocuklar büyüdüler biz ise yaşlandık farkına bile varmadan
Bir zamanlar abi diyorlardı, sonra bey amca, şimdi ise dede
Ağaran saçlar, bükülen beller, ihtiyarsın diyor kalbimi kırmadan

Huzuru arıyorum, daha az gören gözlerimle ve titrek sesimle

Varırsan eğer huzura bulursun huzuru
Kaybetti insanlık kendisinde ki şuuru
Attığın adımında bulacaklar mahsuru
Kimin umurunda, yüklendin âlemi sırtına

Fikri olmayanın bu âlemde boşadır zikri

Kabullenmez Müslüman asla zulmü
Göze alır zalime zulme karşı ölümü
Zulmün karşısında susarsam dilimi
Koparanın, ben alnından öperim

Kuru toprak üzerine sererim de kilimi

Celladın ile mümkün müdür geçim?
Boynuna geçiriverir yağlı bir sicim
Eğer ki yapabileceksen bir seçim
Asla kendi celladından aman dileme

Belle sağını, solunu, önünü, arkanı