Ne yana dönsem yüzler hep yabancı bana. Kelimelerimin anlaşıldığından şüpheliyim.
Benim ben olduğumu bildiklerinden de…
Aitliğimi kaybettiğim 12. ayın arefesi, gözlerimin yorgunluğunu dindirmiyor uykular.
Gündüzleri hesap etmeyi çoktan bıraktım.
Ruhumda ki sisin dağılması mı?
Geçelim bu safhayı.
Ben kara bulutlarla dolu gökyüzünün müdavimiyim, güneşli günler uğramaz coğrafyalarıma.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta