Gecenin siyah kılcal damarlarında
Sürrealist çiçekler açar
Sonra ölümün soğuk yüzü perde perde
Kendinden parçacıklar saçar
Ölümün soğuk
Ölümün acı veren
Sensizliğin sessizliğini
Nasıl anlatsam ki sana
Sevdamın bilinmezliğini
Gözlerinin her deminde kaybolmayı
Unutmayanlar arasında unutulmayı
Güneşler ülkesinde üşümeyi
Başımda esiyor kavak yelleri
Tomurcuk tomurcuk hem de
Salınınca boşluğa saçının telleri
Masum bir çocuk ölür bende
Seni sevmek öylesine zor öylesi zor
Kim derdi ki bu adam
Bir gün âşık olacak
Kim derdi ki bu asi yürek
İçin için yanacak
Tutuşacak hem de tutuşacak
Kor olacak dahası kendini zincire vuracak
Ben şimdi gizledim nedenleri niçin de
Bu öyle bir sır ki sırrı sırrın içinde
Her biri ayrı boyut da ayrı biçimde
Her insanda önemli bir sır var
Eller yaralı diller yaralı
Bedenine yüklersin bütün günahı
Bu yükte ruhunun hiç payı yokmu
Geceyi suçlarsın aklarken sabahı
Ay suçluda güneşin hiç suçu yokmu
Öleceğini sanırsın çekerken bir ahı
Ben sen koliğim
Edemem sensiz
Sen bir piyano
Ben senfoniyim
Olamam sensiz
Sen andırırsın kor eden bir yangını
Bırakayım diyorum ellerimle taşıdığım dünyayı
Parmaklarımın arasından akıp gitsin her şey
Kazanamadan yitireyim bildiğim bilmediğim bütün olguları
Ya kalbim ne olacak
Binlerce ah ile bezdirdiğim
Gözlerinin karasıyla giydirdiğim
Hatırlamıyorum kaç geceye sarhoş ayaklarımla bastığımı
Hatırlamıyorum kaç heceye yaralı yüreğimi astığımı
Uykusuz gecelerde yaktığım yastığımı
Sen güzel kız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!