Bir gece ansızın uyan
Başını narin dizlerine yasla
Narin dizlerine dayan
Aklına ben düşeyim
Gözlerinin önünden
Rüzgâr gibi geçeyim
Açlığımsın sen benim susuzluğumsun
Geceleri gözyaşımsın uykusuzluğumsun
Bölünmüşlüğümsün sonra paramparça kalmışlığımsın
Sen benim bilinmez olunmaz sevdamsın
Gözyaşımsın sen benim
Avuçlarıma sığdırmışım seni
Bir gün gelecek
Benim kurtuluş günümden bahsediyorum
O zaman anlayacaksın beklide beni
İşte bu yoksul umutla yaşıyorum
Gecelerin karanlıkları zindanlarım oluyor
Bir yudum sende boğuluyorum
Beklide bin yıllık kanlı pelit
Al ruhumu benden yapraklarının hışırtısında erit
Vermeyin ulan hiçbir şey vermeyin
Çaldıklarınız aldıklarınız sizin olsun
Merhamet dilenmeye
Medet ummaya
Gelmedim dünyaya
Hele bir bak şu âleme bütün sözcükler elvedadır
Yaşamak sonunda bir nevi vedadır
her nesnenin bir bitimi bir sonu varya
koskoca çınarlarda devrilir ya
sen fazılı'da yediğini zannet dünya
işte gitti dağlarca devrilmeden dağlar gibi
ardından bütün çocuklar ağlar gibi
Deniz karanlıktı deniz soğuktu
Boğulmaktaydı feryadı figan
Ayrılık şarkısı çalınmaktaydı
Ayrılık üşüyor yalnızlık büyüyordu
Sanki yalnız bir adam benim içimde yürüyordu
Bir şeyler söylüyordu
Kılıçaslan tepesine çık ta bir bak
Adın duruyor orda adın hem de çırılçıplak
Sen sevda çiçeğim
Vazgeçilmez gerçeğim
Sen soldun ya
Belki bende öleceğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!