Uyan canım kardeşim, uyan artık, silkelen,
Birazcık tefekkür et, ömür geçti bilmeden,
Daha geç bir vakit yok, zaman akıp giderken,
Böyle gamsız korkusuz yaşamak söyle neden?
Ne olur bir şeyler yap, can boğaza gelmeden.
Birşey anlatmak istiyor gözlerin,
Söyleyeceksin dilinin ucunda.
Gömleğinden belli kalp atışların,
Sesin titriyor ve terliyorsun.
Bir hikâye var aramızda, herkes biliyor,
İnsan ne yapabilir kaderine?
Düştüm bir zalimin eline.
Ne seviyor beni, ne gidiyor,
Bile bile, içten içe mahvediyor.
Kimseyi sevemem, koyamam yerine,
Bir zamanlar bu talebe yurdunda,
Bir Veysel vardı.
302 numaralı odada kalırdı,
Herkes uyanıkken uyur, uyurken uyanıktı...
Bir Veysel vardı,
Duvarlara vururdu, cinlerle konuşurdu,
Çok zâlimsin ey sevdiğim,
Bi canım kaldı sana vermediğim.
Beni köle kendini sultan bildin,
Hep anlattın hiç dinlemedin.
Beni köle kendini sultan bildin,
Hep anlattın hiç dinlemedin.
Hayalin gözlerimden,
Gitmiyor bu aralar.
Her gün derinleşiyor,
Kapanmıyor yaralar.
Ben ne zaman kaybolsam,
Her ne zaman kaybolsam,
[verse]
Sabırlı biriyim ama illallahh ettim,
Tiribini derdini yıllarca çektim,
İyiniyetimi hep zayıflık sandın,
Gülümseten gül yüzüne aldandım.
Birşeyler var dilinle dişinin arasında,
Hayra alâmet olmayan bir sükûnet var.
Bende bir sızı, kalbimin tam hizasında,
Sanki sende hüzünlere bir davet var.
Saçlarında ilkbaharda, sonbahar havası,
Boşverdi dünya malını, mülkünü,
Sade senden rıza ister bu gönül.
Yarın için feda etti bugünü,
Sade senden rıza ister bu gönül.
Kâfir deme, fâsık deme, kulum de,
İyi günde hep varsınız abi,
Kötü günde gören bulunmuyor.
Siz de bu konuda haklısınız tabi,
Her kaz benim gibi yolunmuyor.
Ulan siz ne işe yararsınız?
-
Zehra Akar
Tüm Yorumlarsüper bir şaiir başarılarının devamını diliyorum