Ansızın bu soğukta kapımı çalan
Uykuyu bedenimin ağırlığına koymuşlar
Bir beklenmedik yüz,
Bir gizemli yüz,
Bir sözü içinde söz,
Eflatuna çalan karaltılar
Kimileri siyah der kimileri kara
Alnıma yazılmış kara kara ve ben belki
Rüzgardan tutuşan gecenin serinliği
Ansızın tutuşan orman misali
Sarp kayalara uğramış gemi reisi…
Canım yandıkça bir yanım
Bir yanım yanar canım
Yıllar var ki bir yanım
Her günümü yakar canım
Savurulan boş yarınlara
Kuru bir ümidin arkasına
Bir ses duyarım günler boyu
Kabus dolu, geceler boyu
Ta karşımda durur
Hep kilitli boğazım; düğüm düğüm
Yaşamaksa elden ne gelir hüzün?
Ne yabancı var karşımda
Birden karartırlar gökyüzünü
Sisli sevdaların ardında kaldıkça
Ortada hep şımarık vicdansızlar
Sesimizi kim kısar
Gönlümüzü kim kırar
Bir ıslık zaman yağmur şakırtısı
Kalmadı bir acı çeksem, çeksem
Bir daha çeksem
Ecel kuşunun kanadına konsam
Gitsem, gitsem hiç dönmesem
Ne zormuş buna katlanmak
Katlanıp da içine içine yanmak
Sonrasını ikimizde biliriz
Uyuyorken bozkırın ıssız koynunda
Sessizliği boğan büyük bir ses
Dönüp dolaşıp ilk gördüğüm yerde
Kulağımda çalıp durur şarkılarımız
Bir gün ansızın
Bir şarkı fısıldadı kulağıma
Göğü dinledim birkaç dakika
İçten içe iç çektim
Ahtan öte ah ettim
Evet seni,
Yolum uzun, yüküm ağır
Biri der; sevdan, yükünden de ağır!
Vazgeçme, şimdi ilerle ağır ağır!
Türkmen kalesine bayrağım gelmiş
Kaç yıl, kaç bucak var hedefe?
Sızlatan sıklet diyarında.
Bir avuç yaprak dökümü,
Bir gemi yelken açar birazdan.
Gözüme çarpar az ötede ki sapa yol.
İçinde bir ben yokum dalgın, dalgın iki çocuk.
Dar sokaklarda kıpırdamıyor yerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!