Mustafa Semiz Şiirleri - Şair Mustafa Semiz

Gittiğimiz yerlerdeki banklara,
Oturamıyorum.
Başkaları var , tanımadığım
İnsanlar.

Sanki doğa da bir hüzün mevsimi içinde .

Yağmur yağıyor uzun zamandır.
Hüzün yağmurları bunlar.
Bırak her yeri sel'e salmasını,
Benim içime bile işledi.

Gece yarısı yağıyor, gündüz vakti yağıyor.

Ey aşk ;

Kalbimde bir yer var.
İki çukur
Birinde sen ,eski sen.
Diğerinde ben, hep ben yatıyor.

İnsanlar çeşit çeşit.
Kimi sen,kimi benim.
Hastayım, hüzün deyim.
En büyük kararlar arefe sin deyim.

Burada,nasibimin bittiğini,

Gitmek zorunda mıydın sevgili?
Keşke kalsaydın !
Hiç olmazsa bir ömür; kalsaydın!!

Suskunluğum

Kederimden.
Başka bir şeyden değil.
İçerde dışarda her yerde.
Acı içinde yaşamaktan usandım.

Kaderle savaş yapılmaz.
Zaman onun.
Nefes onun.
Dünya onun.
Kaybeden sen olursun.

Kırık pencerelere denk geldim.
Hepsinde aynı fotoğraf galerisi.
Seni andım az önce,
Hüzünlendim.

Yollarına baka baka soldu, heveslerim.

Seni gördüm ,köşe bucak kaçarken.

Görmez olsun gözlerim,

Sen,
İsmiyle konuşan kişi.
Bu sitemler niçin ?
Duymazlar seni.
Tek duvar ve çok kalın.
...