Bende ben var mıyım !
Onu bile bilmiyorum.
Bir ses vardı sevgiliden
Aşka dair.
Sesleniş kesildi,ses kesildi.
Zaman bizim olsada neye yarar.
Geldi geçti güzel günler.
Acısı , kederi bana kaldı.
Sel oldu yıktı, sağım solum.
Geldi geçti göz yaşlarım.
Uyudum uyandım.
Başı sonu yok,
Rüyalarda kaldım.
İnsanların içinde,
Güzelliklere rastladım.
Ey gönlümün efendisi
Bakıp geçme buralardan
Bir merhaba fısılda aralıklardan
Hasretin dağ gibi olmuş
Gönlüm ağlamaktan bitap düşmüş
Aynalara baktım,
Aklıma seni sarışım geldi.
Özledim seni sardım hasretle,
Aklıma seni sarışım geldi.
Bunca zaman geçti.
Dünya zamanıyla gün saymayı öğrendim.
Ölmeseydim masallara dalmasını hatırlardım.
Sensizlik senfonisini Bin damla gözyaşı ile yazdım.
Gitmek istediğim yerler var yıllar süren yollarını gördüğüm.
Kendimi indirip otobüsleri kaçırdığım durakları öğrendim.
Aşk adına ne varsa yüreğime doldurdum.
Bir gerçek var birde yalan.
Dert değil keder olan.
Unutulmak
Acımasızca!
En ağır keder bu.
En gerçek bu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!