Doymadık hiç
Umuda, müjdeye
Hep doymuş gibi yaptık
Suya, ekmeğe
Bakışımız solgun
Hatırlasana; Varmıştık
Bir ırmağın kenarına
Yürüyorduk yalınayak
Yürüyorduk yan yana
Başına değen her dalda
Gelip geçtiler teker teker
Günler aylar mevsimler
Gelen gitti, başlayan bitti
Gönlümdeki papatya
Hangi bahara aitti
Ne sendeydi ne de bende
Zamandaydı tüm kabahat
Ya eriyip tükenmeli güneş
Ya da sil baştan başlamalı mevcüdat
Gecede yıldız kaydı, ben düştüm
Düştüm toprağın en muazzam haline
Kâh rahmet, kâh azaptı verilen hüküm
Yüreğim teslim oldu aklım divane
Ben buna müstehakım
Sisli yarınların müjdeleyicisi gecenin
karanlığına feryatlarım edilir defin.
Boğazımda düğüm kalır.
Yüreğimde ki ahı dökmek için
çözülse de boğazımdaki düğümlerin
Güneş yeni düşmüştü
Sevda sokağına
Gölgeler geçti
Kimseler geçti
Sen yoktun
Oradaydı bekleyen
Yine bir akşam vakti
Karakış Sokağı hemen önümde
Kar yağıyor tane tane
Sema üşüyor yerler bembeyaz
Güneş yok yıldızlar bertaraf
Yine bir güz
Bitmişti henüz
Kış indi dağlara, tepelere
Nihayet şehire
Karakış Sokağı düştü ayaza
Sema buz kesti, yerler hakeza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!