Mustafa Öncer Şiirleri - Şair Mustafa Öncer

Mahmur gözlü sevdiğim
Gülüşüne hayranım
Saçlarını derdiğim
Sensin benim seyranım

Beklerim uzun yolu

Gece ayazın vurduğu cama,
Dondu parmağım yazamıyorum.
Seni her zaman ararım ama,
Nerdesin diye soramıyorum.

Sevgin kalbimde silinmez hece,

Neredeyim diyorsun ya sen bana,
Kalbimin en mutena yerindesin,
Ne işitmek istersin benden yana,
Seni çok özlediğimi bilesin.

Sevmektir seni bil, gönlümün huyu

Bir cihan padişahı, muhibbi nam-ı diğer,
Anlatır bir mısrada, önemini sağlığın.
Soluduğum her nefes, mutlu ederse eğer
Bil ki işte o zaman, yeter senin varlığın.

Yüreğimde açan gül, susuz kalıp solarsa,

Ah bu çözülemeyen bilmeceler
Dudaklarım hep ismini heceler
Açtım tableti sohbet ederiz diye
Sanırım yoksun sana iyi geceler

İnsan ne çok özlermiş meğer

Hasret kaldı sana bu gamlı yürek,
Takat bitti dizlerde beklemekten,
Tahkim ederim gönlümü bilerek,
Bilmem anlar mısın bunu gerçekten.

Hep kalpten özledim seni yıllarca,

Bilmem hatırlar mısın?
Tan yeri ağarıncaya kadar,
Yüreğimizi titreten ayaz gecelerde,
Çok sabahlar etmiştik biz seninle...
Sabahın seher vaktinde,
Kalkardı ellerimiz semaya, Yönelirdi kalplerimiz duaya,

Mevsimler hazan da olsa,
Yapraklar sararıp solsa,
Yürekler hüzünle dolsa,
Yine de sen hep mutlu ol.

Binbir surat torun Asel,

Vaktiyle bir ülke varmış dünyada.
Gülleri hep beyaz açan bu ülkede,
Aşıkmış bir delikanlı,
Dünya güzeli bir kıza.
Belli ki kız da seviyormuş,
Delikanlıyı doyasıya...

Bayram bayram dedik hep, işte bak geldi geçti,
Huzur verdi kimine, kiminde yara açtı,
Kimi kıymet bilmedi, kimi derdi var kaçtı,
Yine sevinçler kaldı, bir sonraki bayrama.

moncer