Gecenin puslu sessizliği gibi şehri saran,
Sensizlik kaplıyor tüm bedenimi yavaş yavaş...
Yere düşerken sokak lambalarından parlayan,
Yağmur damlaları gibi gözlerimden akar yaş...
moncer
Hava sıcak gökyüzü bulutlu ama,
Şükürler olsun yağmur düşmedi dama,
Günü çalışarak geçirdiğimiz yer,
Kömüre adanmışların şehri Soma.
moncer
Karaelmas kömür kenti Soma
Patlatma işçisi çakar kama
Kazılan topraklar tutmaz yama
Madenciler gider birer birer
Yüzler kara aydınlık gönüller
Soğuk ve solgun bedenler, çıkıyor teker teker yangın yerinden,
O kadar acı ki yaşananlar, dağlıyor yürekleri derinden,
“Mümkün mü katlanmak böyle bir acıya yarab”, diye inleyerek,
Ağıtlar yakarız şehitlerimize, hüzün ve kederimizden.
moncer
Mevsim şimdi sonbahar
Gönlüme doldu hazan
Gözlerimde asılı damlalar
Düşenlerden arda kalan
moncer
Bak sonbahar kokuyor,
Mis gibi nemli toprak,
Zaman akıp geçiyor,
Dökülen yaprak yaprak
moncer
Gidilen yollar pek uzun,
Şimdi bak mevsim sonbahar,
Çöktü havaya bir hüzün,
Gözlerime yaşlar dolar.
Sararmış yapraklar düşer,
Kimi der muşmula, kimi beşbıyık, kimisi de döngel,
Gönder eşini dostunu bahçeye, istersen kendin gel,
Döngel yemek için tam mevsimi, kim olabilir engel,
Uyarsa damak tadına, ye onu, bitir doya doya...
Bir de bu mevsimde çok tüketilmeli Trabzon hurması,
Işıksın sen kalbimde, sonsuzluğa uzanan,
Uzak da olsa, ümitlerim tükenmeyecek.
Kar da yağsa çıplak bedenime lapa lapa,
İçimde yanan aşkın ateşi sönmeyecek.
Ağlarım göz yaşlarımı atarak içime,
Soruyorum seni ben, ovalardan dağlardan,
Şırıl şırıl akan hep, derelerden çaylardan,
Sanma ki unutuldun sen, uzak diyarlarda,
Çiçekler topladım sana renk renk, yaylalardan.
Papatyalar topladım, fallara bakman için,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!