Dünya döndükçe etrafında güneşin,
Silinmez gönülde yanan aşk ateşi.
Hayat boyu beklediği şey bir eşin,
Her zaman sevgi göstermesidir eşi.
moncer
Bir hüzün çöktü içime, bilmem ki neden,
Gözlerim karardı birden, sarardı yüzüm,
Belki ulaşmak menzile, aklıma gelen,
Sus dedim yüreğime sen, tutardı sözüm.
Derdimi ummana döksem, bulunmaz çare,
Yağmura yakalandık durakta,
Evimiz burdan epey ırakta,
Islanırsak üşütürüz Kızım,
Bankta oturalım az bırakta.
moncer
Saklanmış güneş bulutların ardında
Çıksam mı çıkmasam mı diye düşünür
Ankara başkent efelerin yurdunda
Doğsam mı doğmasam mı diye düşünür
moncer
Derinden büyüleyen insanı,
O güzelim bakışların var ya.
Ey gönüller bağının sultanı,
Denizler kraliçesi Eftalya.
Ela gözlerle kimlere baktın,
Sana bakan ela gözler,
Bilsen seni nasıl özler,
Gözlerini anlatamaz,
Dilimden dökülen sözler.
moncer
Ela gözlerine meftun olduğum
Bakışınla gönlümü yakıyorsun
Şirin sözlerini ketum bulduğum
Sırlarınla içime akıyorsun
Ela gözlerini unutamam ki
Seher vaktinde sabahın
Bülbül öter güller açar
Süslenmiş atlas yatağın
İçinde bir güzel yatar
Saklar içinde yarini
Çalsaydın kapımı, bir akşam vakti,
Çılgınca sevinçten, uçardım elbet,
Deseydin sözlerin, gönlümü yaktı,
Duramaz kendimden, geçerdim elbet.
Gözlerine bakıp, tutsam elini,
Ne yollardan geçtik, yıllara meydan okuyarak,
Hayatı ilmek ilmek, bir tezgahta dokuyarak,
Ne elde ettiysek, emeğimizle kazanarak,
Paylaşmayı bildik elbet, sıcak bir tebessümle.
Yaşamımızın temel direği, hep sevgi oldu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!