Mustafa Kuz Şiirleri - Şair Mustafa Kuz

Umut bir yolculuktur;
dursuz duraksız...
Ben bir garip yolcu;
yolsuz yolaksız...
Bir kütük gibiyim sanki
dalsız budaksız...

kaba gücün bir anda kırdığını
sevgi yıllarını verse de yeniden yapar...
sevgi; kıymet bilmek,
sevgi; almadan vermek,
sevgi; olduğu gibi görünmek,
sevgi; olgunluk,

Yolun bozuk
Yordamın bozuk
Karakter dersen sıfır
Şeref,haysiyet “Hak getire…”
Tipin bozuk,
Suretin,aslın bozuk

Bir an şeytan dürtüyor,
Çek git artık diyor
şu dünyadan...
bre adam sen nesin,
kimsin,
başıma bela mı?

sevmiştim,körleme değil,
aşkım bir zorlama değil...
yürektendi
bilerek,isteyerek
ama sen vazgeçtin
dinlemeyerek...

Seven yediyse naneyi
Sevmeyen yemedi mi yani?
Seven de ortada yok
Sevilip sevmeyen de
Gördünse söyle,
Nerde hani? ...

Sordun da söyledim inan
Hiç söylemezdim sormasan
Unutmaya çalıştım hep gururumdan
Giderken ardından bakmayışım
Bakarsam eğer bil ki
Koşacağımdan

tanımadıysam da dünyayı,
aklım erdiğince
yüreğim elverdiğince
tanıdım tüm güzellikleri,
hem de en gizli şifreleriyle....
kuşları,

Akranları tok uyurken
Aç sefil yollarda yayan çocuk!
Fırıncıyı beklerken başı omzuna
İstemeden kayan çocuk..
Yün yorganda akranları uyurken,
Yırtık mintanla titreyen çocuk...

Balkonlarda çiçekler,naneler,domatesler yetiştirdik de
Bir halden anlayan bulup hal yetiştiremedik!
Tenhalarda bölüştük dostlarla acımızı,
Gizledik hep düşmandan...
Sevgimizi haykıramadık,
Tutuklanır diye ansızın...