Haydi gönül ver elinide gidelim bu şehirden
Kader ırmağından payımıza gene hasret düştü
Ak kağıtların kara yazısına şiirimiz düştü
Haydi gönül ver elinide gidelim bu şehirden
Yolumuzun adı hasret ardımızda kalansa sıla
Boş bir gövdeden geçerken insan nefesi
Gövdesinden sızar yaslı bir insan sesi
Nefes ses olur,sesse bir ağıt kamışçada
Ve anlatır anlayana alemin tüm gizini
Yarım hiçbir ses yoktur onun bağrında
Ey güzeller güzeli! ! !
Bakışların cehennem,gözlerin ölüm demekti
Seni sevmek azraili sevmek demekti
Baktığın yerde açardı ölümün siyah çiçeği
Sana bakmak boy aynasında ölüme bakmak demekti
Dünya denen şu düşte
Ömür herdem sürgünde
Et tırnaktan ayrılır mı dersin?
Damla denizden ayrıldı işte
Görmez misin bir sır var bu işte
Bugün dönüpte bir baktım şöyle maziye
Birbir yaşananlar geldi gözümün önüne
Gördüklerim bir çocuğun büyümesi gibiydi
Ve belkide hayat denen o kısır döngü
Masum düşlerin gerçeklere yenik düşmesiydi....
Güneş her gün doğuyorsa
Yağmur artık yağmıyorsa
Hiç gözyaşı akmıyorsa
Bunun adı sevda deil
Üç günde geçiveriyorsa
Dostun attığı gülün nasıl can yaktığınıda
Bir gülüşünün cana nasıl can kattığınıda
Ayrılığın ölüme nasıl nispet yaptığınıda
Dostlardan ayrılmışlıklarda öğrendim
Doğan hergünün umutsuzluğa umut saçtığını
Ölüme bir adım kala gene aynı acı var
Bende uslanmayan uçarı bir kalp var
Oysa and içmiştim sevmemeye bir daha
Ama yeminleri bozduran bir güzel var
Ne yapsam boş kaderimi yaşıyorum
Olmasada birlikte geçirdiğimiz bir tek gün
Rüyalarım vardı sana dair.Herbiri görülmüştür
Hele birde kahpe sabahlarda uyanmak olmasaydı
Aynı rüyada beraberdik neredeyse bir ömür
Gerçeğin,imkansızın öbür adı olsa ne çıkar
Ömür sonsuza dek dünde kalmış bir sevdaya hükümlü
Bu gözler gidenin ardından ağlamakla yükümlü
Gönül kapatmış kapılarını,eski bir sevdayla mühürlü
Ne kadar uğraşırsan uğraş,ömrümde hep aynı hüzün gömülü
Görmek yok bundan sonra,bir çift yeşil gözü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!