……………..
ilk kalp atışı
sıcak bir sesin çıktığı o ilk nefes,
masumluk sembolü,
o minik gözlerin dünyaya açılışı,
ve aleme senin şeref verişin….
Ellerimden zehirli içki miydi gülüm zemzemler,
Seni güldüren değildim, ben sebebindim neşenin,
Boynunun büküldüğü, kalbinin acıdığı o demler,
Yalnız soyut kelimelerden süslenmiş şiirler,
Hep iki kavramların arasına sıkışmış düşünceler…
Boşlukların en acısı,
Siyah-beyaz günlerin gri tonunda,
Onlar pişmanlıklar,
Bahardan yaza geçerken mütereddit mevsim,
Güneş bir heves gibi olmuş, yükseliyor gökte,
Ve çarparak yağmurdan ıslanmış yerlere,
İnsan, mezar olsa yine yatarım der görünce
Gölgeler düşmüş şu yeşil bahçeye girince…
Yeşilî gözler...
iki ufuk arasında iki zümrüt tanesi gibi,
gibi şiirin kendisi, gibi bir duygulu şarkı,
bir saklı, bir gizli, bir serin bahçe sanki,
olmadık duyguları hissettiren hayali...
Hissederim varlığını,
Bilirim O bu şehirde,
Kurtarın beni der gibi,
Boğuluyor bir nehirde...
Bensizliğin rüzgarından,
Terler damla damla bembeyaz alnımda çizgilerim,
Sabaha doğru eserim, çınlar mavi duvarda ezgilerim,
Ülfet peyda eder mi bilmem görülesi bu sensiz halim,
güneş seni çağırmış ve beni unutmuşsa
ellerim artık gül tenine yabancı kalırsa
seni anmadan bir günüm akşam olursa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!