ANKARA EN KARA OLDU
Nasıl da karardı, böyle Ankara.
Güzel Ankara’mız, oldu en kara.
En güzel zamanda, göçtü yiğitler.
NELER GÜZELDİR
Öyle bir âlem ki, işte bu âlem.
Bazen sevinç olur, bazense elem.
Ömür her insana, bir yokuş sunar.
İniş varsa sonda, yokuş güzeldir.
Figân Nağme
Nüzul gibi inince bir gönle sevda.
Elzem olan maşuk der, bir dinle sevda.
Râşedar-ı enfasla, dökülür yaşlar.
Gülleri Dikensiz Görmek
Hülasa ediyorum da zihnimde hayatı.
Ne böbürlenmeye gelir bu dünya,
Ne de sarılmaya mevkie, makama.
Güzellikleri bir birine örmek gerek,
Gülsen Bana
Severim tüm tebessümleri ben ama
Dünyam bambaşka olur sen gülsen bana.
Senden başka asıl olmaz, her şey yama.
Hayatım tamamlanır, sen gelsen bana.
Ne Sandın?
Üzgün gördüm sevgili, bugün seni.
Senin üzüntünü bilmez mi sandın?
Ele verir bil ki; yüzün, gözün seni.
Sen istesen beni, gelmez mi sandın?
Mecnun’dan Leylâ’ya
Biter sanma canım, bu sevdamı zamanla.
Sevda olmaz ki, ne program ne planla.
Irak olma benden, gerekmeyen bir zanla.
Sensiz dünyayı, zannetme ki severim ben.
Derman ile Ferman
Derman, adı gibi derman bir kızdı.
Onunla her mevsim bahardı, yazdı.
Güzelliği nam salmıştı her yere.
Tenzile Anaya Şiir
Dar-ül Bekaya sen göçünce inan.
Arkandan milyonlar, ağladı ana..
Yoldaşındır sana, imanla Kur’an.
Oğlun yürekleri, dağladı ana..
Vazgeçemeyeceğime
Vazgeçmek yoktur,
Yüreğimin kitabında benim.
Değil var oldukça bu tenim.
Tenim toprak olsa da,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!