YÖRÜK HASAN SOYU
Yörük Abdurrahmanın oğlu Yörük Hasan.
Göçmüş Alanya Toslaktan, o güzel insan.
Güzel insandı ki, bize geçti güzellik.
Yeryüzündeki Sanat
Ne Mecnun’dur, ne Kerem ve ne de Ferhat.
En büyük aşkı, bende gördü kâinat.
Ruhumda yaşıyorum, bil her an seni.
Yalnızca sen olursun bana kol kanat.
Yeter Bana
Seni görmesem bile olur inan ki,
Varlığını bilmem bile yeter bana.
Sen damarlarımda akan kansın sanki.
Varlığını bilmem bile yeter bana.
Ne söylerse söylesin senin ağzın.
Sanma canım, sana kızar bu gönlüm.
Ebediyen çekilecek, hep nazın.
Nazın için şiir, yazar bu gönlüm.
Ruhum sever mi diye, yapmaz hesap.
Yağmur
Her bir tanen gökten toprağa koşar,
Böylesi bir aşk görülmemiştir asla.
Her bir tanen toprağa âşıktır.
Her bir tanenin aşkına şahitlik eder bir melek.
Yâre Mektup
En ücralarındandır gönlümün,
Yâre sunduğum bu mektup.
Bu mektubu yazan gönle,
Her an ilmik ilmik yâr dokunur.
Yâre Hüzün Verme Ya Rab..
Nasıl üzülürüm, bir bilsen inan.
Ellerim uyuşur, üzüldüğün an.
Dilim dua eder, “verme hiçbir an.
Rabbim yârime hiç, hüzün ve keder.”
Yârimle Gülerim
Ne seni sevmemişe dönmek,
Ne de cehennem ateşi gibi yanarken sönmek,
Mümkün değil artık.
Et idi önce benim de bu gönlüm.
Bir kadın sevdim, yanakları al aldı.
Bir görüşte yârim, beni benden aldı.
O’nun için atarım ben, her adımı.
O’nu unutmam, unutsam da adımı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!