Mustafa Erol Şiirleri - Şair Mustafa Erol

Mustafa Erol

Gittin Ya...

Gittin ya...............
Sanma sen varken ki güneş var.
Sen bulamazsan bile kendine bir pay
Bil ki,sen varken daha sıcaktı güneş,

Devamını Oku
Mustafa Erol

Sen Yokken de Varsın Can

S en yokken de varsın can, bilesin bunu.
E bedidir sevdam, sanma gelir sonu.

N e yapsam da anlatamaz, sözler seni.

Devamını Oku
Mustafa Erol

Aşka Can Feda

Sanma ki canım göklerden bir seda gelir.
Adını seda etmek, gönle eda gelir..
Ayrılık mı yoksa ölüm mü zor deseler,
Bu soruya cevap, dilimden cüda gelir…..

Devamını Oku
Mustafa Erol

Anlamsızmış Doğumum

Ne pastalar hazırlansın istedim,
Üstünde yanan mumları söndürmek için.
Ne şölen,
Ne de tören.

Devamını Oku
Mustafa Erol

Aşkla Cevher Mücevher Olur

Sorarlar bana hep, nasıl bir aşkla,
İşlenirse cevher, mücevher olur?
Bilinsin ki ancak, asîl bir aşkla,
İşlenirse cevher, mücevher olur?

Devamını Oku
Mustafa Erol

BİR BİLSEN

Ne kadar yücesin, bir an görseler.
Utançla alçalır, dağlar bir bilsen.
Çıksan yücelere, gülün derseler.
Gitsen gözlerini, dağlar bir bilsen.

Devamını Oku
Mustafa Erol

ENGELLİYE ŞİİR

Kim, ben doğarken engelli olayım der.
Kim, ben evimi yardımla bulayım der.
Kim, ben oyunlardan geri kalayım der.
Her şeyi Allah takdir, eder kardeşim.

Devamını Oku
Mustafa Erol

Bu gece bir hüzün var içimde.
Çünkü sen yoksun.
Oysa her gece gözün vardı içimde.
Hüzün yoktu..
Fosilleşsin istemiştim içimdeki sevda.
Antik bir değere bürünsün diyordum.

Devamını Oku
Mustafa Erol

Sevgi ve saygıyı, yaymaktır amaç.
Her zaman saygılı, ol der okulum.
Saygılı nesildir, başımıza taç.
Yunus sevgisiyle, dol der okulum.

Burada gönüller, hep saygı dolu.

Devamını Oku
Mustafa Erol

ŞEREFSİZ ŞEREF ABİ
VE
TEMSİLCİLER MECLİSİ ERMENİ YASA TASARISI

Akasya ağacının kral ağacı adı verilen türünün bolca bulunduğu bir bahçeydi Krallık dediğimiz oyun alanımız..Daha sonraki yıllarda Çumra Hayvan Pazarı olarak faaliyet görse bile bizim için hep krallık olarak kaldı..Küçük kavgalarla adeta süslediğimiz oyunları oynadığımız,bazen gülüp bazen ağladığımız biricik oyun alanımızdı Krallık.
Arkadaşlarımızın içinde bir tanesi vardı ki yaşça olduğu gibi,boy ve cüsse olarak da bizden daha farklı idi..Daha güçlü,daha iri,daha,daha…..Ama daha iyi değildi..Çünkü her zaman bizlerin birbirimizle kavga etmemizi isterdi adeta.İki arkadaş onun görebileceği yerde samimi şekilde konuşsak kıskanırdı.Daha doğrusu biz kıskanır sanırdık.Oysa bizim ona karşı birlik olmamızdan korkarmış hep.Demek ki bir daha varmış ki o da daha korkakmış….Ama korkaklığını hilelerle kamufle etmiş yıllarca..

Devamını Oku