Mustafa Engin Karatay Şiirleri - Şair Mu ...

Ben, ana rahminde hayât, biraz kemik, biraz et;
Ben, başı bilinmeyen zamân içinde, ölümsüz rûhunu özleyen ceset

Ben, kumsalların billûr tânelerinde; ayak altında duran kaya gibiyim,
Her şeyi içime atarken bile, kabına sığmayan maya gibiyim

Zulüm.............Âbâd.............Kılmaz........Aslâ................Zâlimi
Âbâd..............Eyler..............İlim.............Utandırmaz....Âlimi
Kılmaz............İlim.................Rüsvây......Sürdür............Ta'limi
Aslâ...............Utandırmaz...Sürdür........Vasf-ı..............Sâlimi
Zâlimi............Âlimi..............Ta'limi........Sâlimi.............Hâlimi

(Oberhausen'de ikâmet eden Kâzım Can Erdinç'e)

Kâzım Abi, biri bize lâf atmış
Tereciye hardal otunu satmış
Martavalı sıralayıp anlatmış
Tosladı bilmeden çetin cevize

Yattığımız mezârdan, hafif boyun kaldırdık
Fincancı katırları, ürktü Nasreddin Hoca;
Biz milletin aklını, başından mı aldırdık?
Uyuyan aslan bile, korktu Nasreddin Hoca...

Hani, hep düşünürdük; fıkrâ'nın hikmetini;

Eğer ki unutmadıysan Adım'ı;
Duyduğun zaman âniden,
İsmim sende hâlâ bir heyecân uyandırıyorsa
Düşlerinde o güzel günler yoğunlasıyorsa
İçindeki kıpırtılar, çarpıntılar hızlanıyorsa
Hani, ya da belki kaabilinden ümid beliriyorsa

Neden böyle perişân, neden böyle nâ-çârsın?
Sıkıntıyı görünce, hemen tüyüp kaçarsın...
Biraz yürekli olsan, bil ki dehşet saçarsın
Izdırâb dolu günler, bir gün bitecek elbet...

Yapayalnız kalınca, bükülüverdi belin

Beni böyle yıkıp da gittin ya sen ey zâlim!
Uğruna ağlamaktan, kalmadı hiç mecâlim
Aşk yüzünden, Âlem'e ibret oldu bu hâlim
Örselendi yüreğim, nasıl kıydın ki bana?
Allah'ım göstermesin, mutlu gün yüzü sana!

*Hayâtımın en önemli ve en mutlu günüydü bu gün.
Yasaksız, günâhsız, sen benimdin! *


O ne çehre-i âfet kim, bırakır gönlü derde
Uçuyor aklım başımdan, O'nu gördügüm yerde

Ey sevgili,
Bir gün gelir de;
Unutursam gözlerinin rengini,
Al hançeri, vur sîneme!
Vur ki;
İbret olayım cümle Âlem'e! ..

Yâ Rabbî, dokunmasın hiç kimseye zarârım
Hem kendime, hem mahlûkuna olsun yarârım
Sana mültecîyim, bu en samîmi karârım
Mevlâm, verilen sözümden asla caydırma...

Herkesi eyle, benden daha samîmi kulun