Dağları bağa çevirirler
Şehir kurar, yapar evler
Nizam intizam getirirler
Emektardır mimarlarım.
İlmi, irfanı öğretirler
Beyaz güller misali masumiyet yaşatıyorsun ruhuma,
Kırmızı gül olup götürüyorsun beni aşk deryalarına,
Pembe gülüm, bakışların anlatıyor, “Gönlüm senin!” dercesine,
Hayatımızın solmayan güllerisiniz,
Mahallemizin çifte kumruları, siz
İyiliklerinizle, benim meleklerimsiniz
Eli öpülesi canım büyüklerim benim.
Anne, baba, abla, abi, nine, dede
Nefes alış verişinle
Nazlı nazlı gülüşünle
O gözlerle bakışınla
Can katarsın canıma.
Ceylan gibi yürüyüşünle
Ailece sırt sırta vererek yükü paylaştık
El ele, gönül gönüle, mutluluğa koştuk
Dağları ve nehirleri geçerek ovaya indik
Bunları sabır ve azimle başardık.
Büyüğe saygı, küçüğe sevgi, bizi yüceltti
Anasın, ablasın, bacısın, kadınsın
Gönüllerde Sultan, dillerde duasın
Gülen yüzünle hep mutluluk saçansın
Seni hep korusun, yüce yaradan…
Tehlikelidir, çıkma, dağların zirveleri
Çöl iken yeşillendi bağlarım
Derman buldu yaralarım
Gönlümün sultanısın
Sen, benim can yoldaşım.
Canıma can katan
Gecemde ayım, yıldızım
Gözyaşın, yağmurum
Gülüşü güneşim, aydınlığım
Canım yârim çok güzelsin…
Ay idik, dolunay olduk
Deniz, kumsal, dalgalar ve balıklar
Gezinirken, o anlarda ilkbahar
Ruhuma güneş olup gül gibi açar
Salına salına geliverdi Gülizar!
Soyunuverdi, giydi üstüne şalını
Gurur duysun seninle annen ve baban
Ülkemin iftiharı, cansın doktorum
Eksikliğini hiç, göstermesin yaradan.
Dertlere dermansın, kansın doktorum
Meslek aşkıyla yandın, tutuştun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!