Mustafa Çalışkan Manisa Şiirleri - Şair ...

Aşık aç gözünü, temaşa eyle
Cihanın handanı, işte O’dur O
Gör neler yaratmış, Hazret-i Mevla
Canların cananı, işte O’dur O

Nasıl vasf edeyim, onu yazıyla

Öfke! ! !
İdrakta susmuşluk
Akılda durmuşluk
Nefrette çoşmuşluk
Bedeni kudurmuşluk

Beşeriyetin içinde doğan O Nur,
İnsanlığın içine filizlenmek için, attığı tohumdur.
Kur’an O’nda zuhur etti,
Kur’an O’nun hayatıyla yoğrulmuş yorumdur.

Hira’da; tohumun toprak altındaki,

Ümit
Özlemini duydugumuz cilvekâr sevgilidir,
Canan veren tükenmez bir nefestir,
Yaşamaktan vazgeçeçekken gözlere gelen ferdir
Yunus'u balığın karnında bu sahil misafir eder

Ey susuzluk.
Ey netice
En nihayet
Ey sonsuzluk

Ve nihayet

İçin, için kemirir de kemirir
Kemirdikçe akıl yere serilir
Yerde akıl damarların gerilir
Sükun yok olur, çünkü sükun erir

Milyonlarca sperm arasından cenine düşer evvela
Hayat olup, can bularak cansızlığa dersin elveda

Bir süreç geçer, mini minnacık bir bebek evvela
Işığa çıkarak karanlığa, ana rahmine der elveda

Şarkılara yazmalı, güfteler düzmeli, bestelemeli adına
Adına kıtalar dolusu doyumsuz/doyulmaz şiirler rengarenk
Rengarenk güldestelerde, ebediyet rengi almalı adın
Adın, Zeliha’larla, Aslı’larla, Leylalar’la anılmalı, şanın
Şanın dilden dile dolaşmalı, adını yazmalı unutulmaz şarkılara

Kulluk büyük nimettir
Bu ne büyük izzettir
Aciz buna namzettir
Ya Rab bendelik sağlat

Günah pası tutturur

Ömür denip, verilmiş sana kota
Değerlendirip, girmek için mod'a
Yelkenlinin idaresi, sende olsun
Dümeni salma, doğru gitsin rota

Aldırma rüzgara, sımsıkı tutun