Mustafa Ayten Şiirleri - Şair Mustafa Ayten

Gız benim suçum değil
Gözlerinde kaybolmak
Kör kütük sarhoş etti
O gırmızı baldudak

Yar özledim özledim
Alyanağın özledim
O kara sevdan ile
Bu yüreği közledim

Geceleri uyumam
Düşünürüm derinden
Şu fındık burunlunun
Gözlerine yandım ben

Ah şu yıldızlar
ne olurdu ki
bir kuyruk uzatıp alsaydınız beni
çok zamanınızı da almazdım
belki biraz ayla dertleşirdim
belki biraz bulutlara sarılırdım

Ölüm bazen en iyi çözümdür
ama sadece ölenler için
Yaşamak en büyük derttir
Sadece ölü ruhlar için

Oysaki vazgeçmiştim senden
Lakin gözlerim bana ihanet etmiş
Her damla gözyaşında bir anı saklıymış
Anılar yok olmasın diye
Yüreğime dökmüş gözyaşlarını

Çocukluğumu özledim ben
Mavi gökyüzünü
Yağmurda buram buram kokan toprağı
Kuşlara bakıp uçmayı hayal etmeyi
Hızlı geçen mevsimlerin içinde kaybolmayı
Cep dolusu umutla yaşamayı özledim

Öyle acıyarak bakma bana gökyüzünden Revna
Beni yalnızlık sarayına hapseden sensin
Gözlerinle aydınlattığın günümü
Geceye çeviren sensin
Damarlarımda sevdan akarken
Yüreğimde sensizliğin ateşi yanıyor

Sana gelirken herşey mazide kalıyordu.
Geçmiş, gelecek, şimdiki zaman...
Sana gelirken hepsi vardan yok oluyordu.
Sana gelmek, senli olmak, seni düşünmek...
Bunlar zaman harici mefhumlardı sanki
Kokun hem geçmiştendi

Ne çok sevilmek yetti sana
Ne de güzel sevilmek
Gülüşünü hak etmek için daha ne yapmalıyım, bilemiyorum
Oysa kalemimin mürekkebi tükendi
aşkını yazarken
Gözyaşlarımla yazdım hasretini