Günlerin birinde adamın biri,
Ne mihrabı bilir, ne de minberi!
Elinde bıçakla camiye girer!
Herkesi inceliyor birer, birer…
Cemaat görünce koca bıçağı,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Evet kardeşim; Size sadakte ve bil hakkı natakte diyecektim ama bir hadis-i şerif aklıma geldi ve mevzuyu onun ışığı altında vuzuha kavuşturmaya karar verdim. Zira resul-ü kibriya (sav) efendimiz İslama gönüllü gönülsüz her teslim olana yani her kelime-i şehadet getiren her insan ve cine müslüman demiştir! Ama mü'min dememiştir! Çünkü mü'minlik kalbi bir teslimiyetin neticesinde hasıl beraberinde takva, salahat, diyanet, ihlas ve istikamet olan samimi bağlılıktır ki; biz bu hususta kesin bir hükme varamayız! Zira yapılan amellerin mü'mininane mi münafıkane mi olduğunu ancak kalplerin içine muttali olan Alim-i mutlak hakim-i ale-l ıtlak olan Allah (cc) bilir.
Rabbim bütün ümmet-i muhammedi hem müslüman hem de mü'min olan kullarından eylesin aminnn.
Harika bir manzum hikaye. Tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta