Şimdi mavi gözlerinde tulû eden o güneş
Yurdumun âfâkında müebbet bir rahmettir
Söndürmek kâbil midir o pür-emel şûleyi
Zannımca seni sevmek Türklüğe ibâdettir!
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta