Öyküler yeni, rüyalara kur tümcelerini
Parkasını kim çalmış devrimin hep yoksul
Diye üzülme
Sözcük bulaşmış bir geceyi tamamla
Ben gündüzü kucaklasam sen uyursun
Bir öğle sonu üç kişiydik yollarda
Sen ben bir de solgun kırlar
Sevdalar evlere yakındır evler insanlara
Hırkasını giyer bir kış gelir pencereme
Sabahın yoğunluğu dener seni, narın sayfaları
Gül ağacının gölgesine tutun
Çıt çıt eder ay yürüdükçe çalı araları
Bir haylice çalışkan gitmişsin bağbozumuna
Kamaşır durur çalılıklar
Bir mendilin bir insanı solduran hatırası
Dalgündüz bir ıslığı oyala diyemem
Bir çingenedir Cemal Süreya
Dizelerin ucunda
Toplar sözcükleri
Samanlığa götürür
Sırtlamış M. Kemal’in kağnısını
Yaz annemin mevsimidir
İlkyaz kız kardeşimin. Babamın ise
Sonbahar
Ah yorgun babam
Rüzgarlı tepeler gibi konuşan
Torosların mahtubar çiçeği
Özünü tozut bize
Sevdalıyız biz sevdalı
Kapıldık büyüsüne pembece rüyanın
Bir daha temmuzu yarasıyla göndermeli
Yazı selamla omuzlarından
Gidiyor anılara kol kola bir yaz kalabalığı
Ege’nin ela kıyılarında
Korkuyla yaşar zeytin ağaçları
Oysa dokunsa bir kız
Bu taraftan
Dökülür meyveleri karşı kıyıya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!