Teninin atlasında yüzdürürdüm elimi
Halının göbeğinde oturup dünyayı dolaşırdım
Ansızın kestane kokusu gelirdi ellerimden
Tek kişi gittiğim sinemalarda ağlardım.
Sevdiğim sokaklardan geçerken kirlenmiyordu sanki terliklerim
Fırından son ekmeği alışımda dahi kendimi şanslı sayardım.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta