Çenemi ellerim arasına gömdüm,
Birden ürperdim,
Sanki bir duvar yıkılmıştı,
Oysa duvar korumuştu yıllarca karanlıktan..
Onları karıştıran insan ihtirasıydı,
Üzüntülerimi mizahla teselli ediyordum,
Ümitler kurusun,
Aynı mütereddit ıstırabıydı..
Kayıt Tarihi : 4.7.2021 21:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!