Mürekkebin Ahvali Şiiri - Kübra Nur Bozkurt

Kaç vakittir yanılsamalardadır yürekler;
Bu kaçıncı sönüveren yahut tutuşan umuttur?
Nurun mu serabı bu, zerrem ile bedevî eden?
Aşklarım ne zamandır sürgünlerde, bitaplar?

Damarlarımda akan mürekkebin ahvali mi,
Toprağa düşen son mehtap damlasının yansıması?
Ne gönülden ne dudaktan dökülemeyen,
Susuz gölde boğulan sükûtun serzenişi mi?

Akı karası belli olmayan kırık zindanımda,
Ağladığını mı güldüğünü bilemediğim serçemin rüyasında,
Son kurumuş karanfil demetimin kokusunda,
Yana yana, söne söne ben olduğum o arafta.

Buluverdim zerremi bedevî edeni.
Sürgünüm oluverdi gönül sefam.
Kırık zindan, serçemin hürriyeti oldu.
Serzenişlerim karanfillerim ile defterimin arasında kuruyuverdi.