Yüreğim bir çağlayan belki,
suskunluğun ardından sızan.
Kelimeler, usulca damlayan gözyaşları gibi,
ya da içimde tutamadığım bir nehir.
Kâğıda dokunduğunda,
mürekkep değil, ruhumun özü akar.
Bazen bir anının gölgesi düşer sayfaya,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim