Her duymamda gözüm dolar yeniden
Seni yazmak kolay değil bilirim
Damla damla akar durur gözyaşım
Seni yazmak kolay değil bilirim
Milletimin örgüzlüğe bakışı
Giderken gök kubbe ağlamaz ise
Yalnızda ağlarım peşine değer
Ah edip Karalar bağlamaz ise
Yıkılsın bu şehir gidersen eğer
Kabuk bağlamaz
Ne dualar ettim unutmak için
Bu dert beni ölür isem ağlatmaz
Zamana herşeyin ilacı derler
Seneler yarama kabuk bağlatmaz
Bilmiyorum kaç gece kansız çıkar sabaha
Kaç gece hasretine katlanırım susupta
Kaç gece kırmadan kırılmadan sabredip
Kaç gece hasretine katlanırım susupta
Kaç gece üzerime ölüm korkusu çöker
Kader beni erken yaşta yokladı
Daha fidan iken taşa tutuldum
Rüzgar vurdu sürgünlerim kırıldı
Bir soysuz elinde ucuz satıldım
Bahara doymadan kışa tutuldum
Kalbimdeki ince sızı
Sustu yüreğimin sazı
Çok bekleme gönül yazı
Doğmayacak doğmayacak
Bize çiçek açmayacak
Kanayınca gönlüm sessiz sedasız
Anladın yorulup tükendiğimi
Ben sana el oldum, sen bana gamsız
Âşikar eyledin kaybettiğimi
Yıkıldım düşerken el uzatmadın
Ben geceyi alır iken koynuma
Ufkuna gün vuran kula kırıldım
Kemend atıp ip taktılar boynuma
Yola revan olan kula kırıldım
Ben sakiyim mey olurum kadehte
Sana değil bu gönlümün isyanı
beni benden alan kula kırıldım
Sen tabipsin ben kapında yaralı
Beni yaralayan kula kırıldım
Bilirim muamma, hecesin dilde
Kömür gözlerin
Sessiz bir yakarış bir büyük düştü
Hasretinden yüreğime çığ düştü
Bir kelebek yalnızlığı tutuştu
Aklımın zoruydu kömür gözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!