Bu gün 30 Mart anne
Zamanın durduğu
Yüreğimin kuruduğu
Gençliğimin solduğu gün
30 Mart bu gün
Zor değil ağlamak sebepsiz yere
Sizin durup dururken hiç anneniz öldümü
Gözleri bir kaç arşın takılıp bi yerlere
Sizin durup dururken hiç anneniz öldümü
…
Bak peşin söylüyorum bahane sayılmasın
Gözlerinde esir idim bir zaman
beni senden ayırdılar sebepsiz
Yüreğinde misafirdim sormadan
Beni senden Ayırdılar sebepsiz
Çile çektim senelerce uğrunda
Zor geliyor anlatmak hallerimi sormayın
Gerek kalmadı artık kanadımı sarmayın
Konuşmuyor dillerim daha fazla yormayın
Kapatın perdeleri güneş bana doğmasın
Ayrılığın böylesi düşmanımı bulmasın
Gün her yüzünü geceye döndüğünde
Özlemin oturur yüreğime
Seni böyle delice sevdiğimdenmi ne
Küçülür bakışlarım
Gözüme yaşlar dolar
Anladım bu bekleyiş bitmedi bitmeyecek
Sen diyerek koynuma taş almak bana düştü
Yalanda olsa gözüm gülmedi gülmeyecek
Kaderime ağlayan yaş olmak bana düştü
Bu sevda en başından yanlıştı yanılıştı
Felek çemberinden geçtim desemde
Geçtimmi göçtümmü gelde bana sor
Dumanlı dağları aştım desemde
Aştımmı şaştımmı gelde bana sor
Sorki anlatayım neydim ney oldum
Saçlarında kalmasın ellerimin izleri
Benden sonra buseler konmasın yanağına
Darılsın bir birine akrep ile yelkovan
Kırılsın kum saati kışta kalsın takvimin
Bu kentin en ücra köşelerinde
Bakışlarım kaldı senin teninde
Aklında bulunsun günün birinde
Pişman olur döner diye beklerim
Ağlarım maziyi hatırladıkça
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!