Murat Uyav Şiirleri - Şair Murat Uyav

Aşktan yazmamı isterler benden,
Aşk harfe heceye sığmaz.

Aşık maşuğuna ''aşkım'' derken,
Gönlü, aklının kabına sığmaz.

Bende, etmişim kendimi, ben de bilmem,
Hangi rol olsa eyvallah da, her kalıba girmem.

Örttüğüm sırrın adına HU demişim, şekline takva,
Bakan beni görür, bense görünmem bilinmem.

Zannetme ki gördüğün tek bir şey boşa,
Her gördüğünün bir sırrı var bilinmez.
Ehli irfan kalbidir, her şey gider hoşa,
Hak edeni paylarlar, kızan kim bilinmez.

Bir zerrede görmedinse, kürre gelir göze,

Nar ile uğraşma boşa
Nur ile de uğraşma boşa
Narı da hoş, nuru da,
Dolap beygiri döner dolaşır,
Yine gelir en başa.

Kendini bilmez, Allah'ı bildim dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.

Kendini bilmez, düzeltirim alemi dedi,
Kendini bilen sustu, eyvallah dedi.

Laf haddi aştı, söylenecek ne var,
Kuru harfleri aşkla ıslatan mı var.

Adem gibi eli kolu bağlı secde bekleme,
Muhammedi olup, salat öğret aleme.

Titrer idin düşünürken,
Aşka düştün de ne oldu.

Rüyandaki güzel düşü,
Gözle gördün de ne oldu.

Bir sıkıntın mı var, oku,
Çok mu sevinçlisin oku,
Her eve asarlarmış bunu,
''BU DA GEÇER YA HU''

Hu esması her derdin ilacı,

Göğe ellerini açar, toprağa secde edersin,
Haktan gelse bir nida, bu da bizden, bilmez dersin.
Ya-Sin dedikçe kur-an, şaşkın etrafı gözlersin,
Kutsal mekan, kutsal insan derken, sala biner gidersin,
Gidince öte yana, neredesin der, imdat istersin,
Dünyada bulamadın be hey gafil, ahirette çok beklersin.

''Bu dünyanın altı üstünden iyidir oğlum''
derdi dedem,

''Gittin mi ki ne bildin''
derdik, bilmeden.