Sahtelikler sarmış insanları
Tek yaşam anlamı menfaat
Böylece çöken çürük inşaat
Gülmüyor kimse yüzler asık
Yetmiyor fukara yalvarışlar
Gittiğimiz hazin sona doğru
Dostluk en büyük hazine bizim için
Yanıyor gönlüm için için
Çamurlarla dolu bir dünya
Umut sen bana dost olur musun?
Yaşıyoruz bir yalan girdabında
Maziyle baş başa bir gün
Ne bu keder bu hüzün
Umut arayışında beklerim her demde
Belki de bir akşam üstü
Belki de bir şafak vakti
Serpilmiş tohumlar olgunlaşacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!