Yaş alırken ödediğim şeydi
Ömürden giden zaman
Sayılar hayata tekabül ediyor
Hayatsa başkasının hayatı uğruna
Cebelleşmek takati kalmadı bende
Şair genç ve yirmi bir yaşında
Sen hiç ağladın mı
Ayakların aklından ayrı giderken
Ben ağladım
Bir sokak olmayı diledim
Adını verdiğim bir sokak
Senden sonra
Yılların kesişmediği sokaklarda
Gözlerin gözlerime ilişemezler
Ahh kar yatarken toprağın koynunda
İzler taşımadan erir giderler
Bîzeban müjganım susmuyor
Merhametsizin kılıcı durmuyor
Mihmanım bu fanilerin içinde
Felaketin çığı hep beni vuruyor
Ne acı ki bu dünya zalimlerin olmuş
Zamanında açmayan her çiçek solduğunda
İçimde bir cenaze töreni olur.
Yitik düşmüş her kalp durduğunda
Aklım bir teselli bulur.
Lakin beni avutan,
Bana birşeyleri unutturan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!